domingo, 9 de septiembre de 2012

De tiendas



No sé si en otros aspectos también pero en ése nunca he sido demasiado femenina: nunca me ha gustado ir de tiendas, ni sola ni acompañada, ni ver trapitos y modelos ni nada relacionado con todo eso.
Supongo que influyen en ello dos cosas: una, que al no tener mucho tiempo libre voy a lo práctico. Si necesito unos tejanos, me los compro y punto. Mientras entren y me abrochen, y el precio sea razonable, no miro mucha cosa más, casi ni cómo me quedan. Y otra cuestión es que, al no haber tenido nunca una buena percha, un buen tipazo, pues daba igual lo que viese o me pusiese, todo quedaba mal.

Ahora he mejorado un poco pero hay cosas que se quedan grabadas en la piel como a  fuego, incluso las desagradables, y para mí ésta es una de ellas: odio ir de compras y de trapitos.

Mi amiga Andrea cumple años el 31 de diciembre, así es que el último diciembre nos fuimos las dos de compras pues decidí regalarle un vestido mono para Nochevieja. Ella tiene muy buen tipo y en cambio no le gusta cómo le queda nada: “esto me hace mucho pecho, esto me saca mucho culo, esto es demasiado largo, o demasiado corto,….” Y yo me maravillo viendo cómo descarta modelos por los que yo pagaría para que me entrasen, al menos alguna vez.

Cuando estábamos en la tercera de las siete tiendas que visitamos, y yo ya estaba atacada de los nervios y a punto de dejarle mi tarjeta de crédito y esperarla en alguna cafetería, se probó un vestido negro que a mí me encantaba. Para no fijarme mucho en trapitos, aquel vestido me gustó mucho.
Andrea se lo puso y, aunque le gustaba el modelo, no le gustaba cómo le sentaba a ella. Decía que le hacía algunas bolsas, que era un pelín grande, y no lo encontramos en otra talla para ella.
Le dije “Me lo voy a probar yo a ver cómo me queda, a ver si meto estas carnes en esas bolsas que a ti te sobran”. Y me lo puse, y entré, y me miré al espejo y hasta me gusté.
La tela tenía una caída que disimulaba bastante mi panza y mis enormes pechos; en contrapartida, era demasiado ceñido y marcaba demasiado el culo y mis considerables caderas. Andrea decía que me veía guapísima y hasta yo me veía diferente. No lo pensé dos veces; me quité el vestido y me fui con él para la caja, diciéndole a Andrea que la esperaba fuera.
Andrea tardó cuatro horas en elegir su vestido para Nochevieja; yo, cinco minutos.

En Nochevieja me lo puse. Fue una noche familiar y nadie hizo ningún comentario sobre mi vestido. Excepto mi madre, que me dijo que estaba espléndida. Pero…¿existe alguna madre para la que sus hijos o hijas no sean guapísimos y espléndidos?
El vestido, además de mono, es práctico ya que por su forma y textura puede utilizarse tanto en invierno (con un buen abrigo y medias, por supuesto) como en verano. Y volví a ponérmelo en una cena de trabajo en junio. En esta ocasión, no pasé tan inadvertida, aunque no me comí un rosco, como siempre.
Y la tercera y última vez que me lo he puesto fue este agosto, una noche que salí sola….. me sentía guapa y radiante como pocas veces! Raro en mí, pero era cierto. Embutida en mi vestido negro, dispuesta a comerme el mundo, y lo que fuese… Y nuevamente….no sucedió nada.

No importa, el vestido sigue gustándome, me siento sexy con él y eso pocas prendas –y pocos hombres- lo han logrado. 


25 comentarios:

  1. Nunca me ha gustado ir de compras, de hecho intento ir únicamente dos veces al año. A comprar ropa de invierno y de verano. El problema es que nada me gusta, ni siquiera llego a probarme si me queda bien o no. Es que los trapos que venden me parecen un insulto a la vista. Y eso que no es nada difícil vestirme. Con ropa negra soy feliz. No tires nunca ese vestido del que hablas, y si lo tiras algún día que sea porque se te ha roto de tanto usarlo.

    ResponderEliminar
  2. Para que funcione del todo ese vestido te lo tienes que quitar...

    ResponderEliminar
  3. tres cops a l'any és poc.....ho has de fer més sovint, cada dia tampoc, però si més sovint.
    Parlo del vestit eh!!!!!

    ResponderEliminar
  4. ¿Ves como no es difícil? ja ja ja
    Ésa es la actitud.
    Saludos.

    ResponderEliminar
  5. Unas considerables caderas, unos pechos grandes o pequeños, o el trasero; nada de esto tiene importancia ante el diamante en bruto que es una mujer a la que no le gusta ir de trapitos.
    La incidencia de paranoias varias y episodios de crisis cardíacas entre la población masculina bajaría de golpe si no tuvieramos que aguantar esas maratonianas sesiones de compras.

    Mira, mira que regalo.

    ResponderEliminar
  6. El tema es q eres demasiado práctica (lo digo por experiencia en mí)... pero nada pesada (tu amiga, sí) y eso te hace ser muy sexy. La ropa es solo un envoltorio. Toda la vida lo he visto así. Ojalá llegue ese día en el q estés embutida en el vestido y en dos segundos tu pareja te lo quite... seguirás estando igual de sexy.

    No hace falta q contestes que ya me se tu respuesta jajajajaja.

    ResponderEliminar
  7. Devastiel, a mí no me gusta ir de compras pero sí hay cosas que veo que me gustan; el problema es que generalmente no logro embutírmelo. Tiraré ese vestido cuando se me rompa o cuando me lo arranquen jejeje. Beso.

    Torpe Mán, no estoy yo muy segura de si funcionaría así o no. Beso.

    Joan Gasull, ah, del vestido, pensaba que hablabas de otra cosa y ya me parecía a mí una exageración lo de tres veces al año!

    Uol Free, es que esa actitud me va y me viene. Saludos.

    Toy, jajaja, hay que ser prácticos. Gracias por el regalo (ainss, perdí la fórmula de estos links, te la volveré a pedir). Petons.

    Gùde, te voy a dar un bocado jajaja. ¿Que mi pareja me quite el qué? (era ésa la respuesta?). Besos.

    ResponderEliminar
  8. Sóc més de rampells, pel dia a dia (o temporada a temporada) compro bastant per internet, ara si veig alguna cosa en un aparador que em crida (i m'ho puc permetre) entro a saco, un altra cosa es que després m'entri a mi jeje
    Petonets Bonica

    ResponderEliminar
  9. JAJAJAJA CUANDO VOY DE COMPRAS, CASI SIEMPRE CON AMIGOS Y AMIGAS, SOLEMOS IR POR SEPARADO, LOS HOMBRES POR UN LADO Y LAS MUJERES POR OTRAS, SIEMPRE ACABAMOS ESPERANDOLAS HORAS Y HORAS...

    PERO SI ESE VESTIDO TE SIENTA TAN BIEN, ES QUE LOS HOMBRES ESTAN CIEGOS, PARA NO DARSE CUENTA...
    ERES MUY SEXY POR FUERA Y POR DENTRO.
    A VER SI SUBES UNA FOTO TUYA CON ESE VESTIDO TAN MONO...

    UN BESAZO BELKIS!!!

    ResponderEliminar
  10. Ssshhh, seguro que te queda todo de maravilla! Petonets.

    Lord Shadow, no hay como tener un amigo por aquí, que siempre diga cosas buenas de una!, esté o no esté ciego. Un besazo
    PD: Lo de la foto lo pensaré, estoy en ello, pero lo dudo mucho.

    ResponderEliminar
  11. Pues mi problema es que a mis amigas no les gusta venir de compras conmigo porque dicen que a mi todo me queda bien (cosa con la que yo no estoy para nada de acuerdo) y a ellas no. Pero a la vez, les gusta que vaya con ellas, para que les haga de "conejillo de indias" e ir probandome todo lo que ven.
    La verdad, es que cuantas más vueltas das por las tiendas, menos cosas te gustan. Yo si me gusta algo, me lo compró y ya está. Lo importante es que tú te sientas cómoda con lo que te has puesto. Da igual si los demás no se dan cuenta (aunque sería importante que lo vieran...), si tú estás a gusto contigo misma, ya tienes mucho ganado.
    P.D. Lo que he visto de la colección otoño-invierno no me ha gustado nada... te aviso para evitarte ir de tiendas! ;)
    Un beso.

    ResponderEliminar
  12. Yo evito ir de compras en la medida de lo posible y cuando voy en 4 minutos y 59 segundos (un segundo antes que tu) estoy listo y despachado.
    Lo importante es sentirte cómodo y a gusto con lo que te compres y si ese vestido negro te hace sentir así pues perfecto.
    Besos.

    ResponderEliminar
  13. No me gusta ir a los comercios de confecciones. A los comerciantes todo lo que me pruebo les parece bien. Si son mujeres las comerciantes les gusta mover mucho las camisas y pantalones, a veces me ponen subido el miembro. A veces tengo que salir a la calle porque la luz del local me hace confundir los colores. Lo compro por salir de allí. Algunas veces se tiene suerte con lo comprado otras veces no.
    Moni.

    ResponderEliminar
  14. LunaArdiente, lo dicho, no hay como tener una buena percha. Gracias por el aviso, pero me da a mí que esta temporada, con los recortes, no va a haber tiendas. Igual me recorto alguna prenda, quién sabe! Besotes.

    Signum caray, creía que yo tenía el récord. A la próxima voy a ver si te supero jejeje. Un beso.

    Moni, jajajaja, que me parto. Creo que eres de los pocos hombres que conozco que les resulta "excitante" ir de tiendas, jajajaja. Un beso.

    ResponderEliminar
  15. No voy casi nunca.

    Soy un pesimo acompañante,

    Cuando voy me lo tomo como un paseo y puedo estar horas y horas (eso si, las tiendas tienen que estar cerca unas de otras).

    ResponderEliminar
  16. yo tengo una camiseta que tiene unos 20 años....me gusta.

    s

    ResponderEliminar
  17. Guille, ¿me acompañas a la próxima?

    soydecolores, yo...esto... yo quiero vértela puesta!

    ResponderEliminar
  18. ajajajjajjaa......nooooooo....que esta
    medio rota.....jajajajaajaja.

    (( llena de dentelladas...fiufiufiu ))

    s

    ResponderEliminar
  19. soydecolores, cómprate una nueva que yo te la rompo! jajaja

    Guille, déjame que juzgue yo...a veces hasta acierto

    ResponderEliminar
  20. A mí tampoco me gusta ir de compras. Y eres muy sexy. Que manía con decir que no... ;)

    Un saludo :)

    ResponderEliminar
  21. Si la foto es el vestido del que hablas tienes unos tobillos muy bonitos. Cada vez es mas difícil encontrar ropa que te guste... O mejor dicho ropa que te guste y puedas comprar :)

    ResponderEliminar
  22. Explorador, si no me conoces....jejeje, ¿o sí? Un saludo.

    i.mumm, no, no soy la de la foto ni tengo esos tobillos maravillosos. Lo que sí tengo son unos zapatos prácticamente iguales a ésos. A mí no me cuesta encontrar ropa que me guste....lo que me cuesta encontrar es ropa que pueda permitirme y sobre todo que pueda embutirme. Un beso.

    ResponderEliminar
  23. Decías no conocerme. Cuándo lo hagas, sbrás que (casi) siempre llego tarde a los sitios. Una de las cosas que me fastidia de internet es que lo de ayer ya es viejo, y nadie lo lee. Verás comentarios míos en entrads pasadas de fecha, pero bueno, si hellegado ahora y un "bar" me gsta, no pienso irme sin echar un vistazo aquí y allá.
    A lo de hoy: Nos lo ha spuesto muy fácil. Tienes un vestido negro que te gusta cómo te queda, y unos zapatos como los de la foto. Hazte una foto - mejor varias- para que opinemos.
    Abrazos atrasados

    ResponderEliminar
  24. Vlixes, hay sitios en los que importa es llegar, en donde nunca es tarde.
    Como habrás visto, cuando se hacen comentarios en entradas "más antiguas", su publicación está moderada, pendiente de aprobación. Sabes la razón? No es que yo no apruebe que alguien comente en algo antiguo, sino todo lo contrario. Me emociona tanto que alguien lo haga, que me sabría mal perderme el comentario y no dar respuesta, olvidado entre tantos correos y mensajes. De esta manera, los localizo fácil y rápidamente.
    No soy yo muy de exhibirme por estos lares, la verdad (aunque algún trocito de mí hay por ahí), prefiero hacerlo en algún otro lugar "más íntimo". Abrazos.

    ResponderEliminar

Me excitan las palabras... así es que no olvides dejar alguna.